شما می‌توانید برای دریافت مشاوره در مورد بیماری دیابت و روش‌های درمان آن از پزشکان فوق تخصص غدد کمک بگیرید.
همیارِ دکترِتو گفت: ۱۴۰۲/۰۶/۱۹ در ۴:۱۹ ق٫ظ سلام دوست عزیز
افتخار می‌کنم که با تیم خوب دکترتو، به این احساس ناب دست پیدا می‌کنم. مطالب مرتبط
این بدان معنا است که افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ انسولین تولید نمی‌کنند. بدون انسولین هم بدن نمی‌تواند میزان گلوکز خون را تنظیم کند. بنابراین فرد دچار قند خون می‌شود.
کم کاری تیروئید: علائم، درمان قطعی، گیاهی و طب سنتی، رژیم غذایی کم کاری تیروئید
تیازولیدین دیون‌ها عملکرد انسولین را در چربی و عضله بهبود می‌بخشند و همچنین تولید گلوکز را در کبد کاهش می‌دهند. این دارو شامل روزیگلیتازون و پیوگلیتازون است.
بیماری‌های عفونی در بدن توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و سایر پاتوژن‌ها ایجاد می‌شوند. پاتوژن‌ها سلول‌ها و ارگانیسم‌های کوچکی هستند که معمولا به وسیله سرفه، عطسه یا تماس‌های بدنی بین افراد انتقال می‌یابند، همچنین گاهی این عوامل بیماری‌زا با آلودگی آب‌های آشامیدنی، انتقال خون و مایعات بدنی نیز از فرد به فرد دیگر سرایت می‌کنند.
صفحه اصلی جستجو پزشک مجله پزشکی درباره ما ورود / ثبت‌نام خانه
در این شرایط حجم خونتان کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه فشار خون نیز کم می‌شود. در این وضعیت ممکن است درمان بیماری خود ایمنی بدن پزشک برای کمک به افزایش حجم خون و مایعات، برای شما انتقال خون و تزریق سرم را تجویز کند.
با این حال، همه بیماری‌های خودایمنی یک مشکل اساسی مشترک دارند: سلول های ایمنی بدن به سلول های سالم خود حمله می کنند.
مکانیسم اکتسابی به کمک مکانیسم ذاتی آنتی‌بادی تولید می‌کند تا از بدن در برابر عوامل بیگانه محافظت کند. در نتیجه، اگر بدن دوباره با پاتوژن‌های قبلی مورد حمله قرار گیرد با سرعت بیشتری آنتی‌بادی را تولید کرده و عفونت را از بین می‌برد.
آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن یا غیرفعال کردن باکتری‌های خاص تولید شده‌اند. این بدان معنی است که یک آنتی‌بیوتیک که برای عفونت پوستی به کار می‌رود، ممکن است برای درمان اسهال ناشی از باکتری‌ها تاثیری نداشته باشد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های ویروسی یا استفاده از آنتی‌بیوتیک اشتباه برای درمان عفونت باکتریایی می‌تواند به باکتری‌ها کمک کند تا در برابر آنتی‌بیوتیک مقاوم شوند.
یکی از ویژگی‌های مهم این سیستم این است که می‌تواند بافت بدن را از بافت خارجی متمایز کند (شناخت سلول‌های خودی از غیر خودی).
در بدن انسان پروتئین‌هایی وجود دارد که در حالت عادی غیرفعال هستند و در صورت ایجاد عفونت در نقاط مختلف بدن فعال شده و با همکاری هم منافذی را در غشای سلول‌های پاتوژن ایجاد کرده و به این ترتیب آن‌ها را از بین می‌برند.